این انگل تنها بر روی پوست میخزد و قدرت پریدن یا پرواز کردن ندارد. امکان ابتلا این بیماری در هر سن و سال یا هر نژادی وجود دارد.
در صورت عدم درمان به موقع ممکن است این موجودات، مدت طولانی روی سطح پوست باقی بمانند و حتی در آن فرو روند و تولیدمثل کنند.
انگلهای گال به قدری ریز هستند که با چشمان غیرمسلح دیده نمیشوند و تنها به کمک میکروسکوپ قابل تشخیص هستند.
البته غیر از این پمادها که درمان قطعی بیماری گال را نتیجه میدهند، پزشک متخصص داروهای دیگری برای تسکین درد و کم کردن خارش ناشی از حضور انگل گال بر روی پوست را نیز تجویز خواهد کرد. این داروها عبارتند از:
علت ابتلا به بیماری گال، آلودگی به نوعی انگل به نام مایت است. این انگلها با ایجاد تونل روی پوست و تخمگذاری در آن باعث خارش شدید پوست میشوند. راههای انتقال این بیماری از طریق تماس مستقیم پوستی، مبلمان، لباس و ملحفه آلوده و رابطه جنسی است.
در صورت خارش مداوم و بیش از حد، ایجاد زخم و عفونت در نواحی آلوده به انگل شایع است. طبق مشاهدات به دست آمده علائم بیماری گال در کودکان، افراد جوان و میانسال غالباً در مچ دستها، آرنج، زیربغل، نوک پستان، آلت تناسلی، میان انگشتان دست و پا، کمر و باسن بروز میکند.
این درمان های خانگی برای درمان گال در بزرگسالان و کودکان نیز موثر است.
۳۰ مدل ناخن سبز پاستیلی جذاب
اگر چه گال میتواند بسیار آزاردهنده باشد و منجر به بروز بثورات خارشدار و قرمز روی پوست شود اما بیماری گال پشت گردن قابل درمان است. اگر میخواهید با بیماری گال بیشتر آشنا شوید تا پایان مقاله با کیوت مگ همراه باشید.
گال به طور معمول در اثر تماس مستقیم پوست به پوست با کسی که گال دارد ، گسترش می یابد و معمولاً تماس برای گسترش گال باید طولانی شود.
یک روش تشخیصی دیگر برای بیماری گال، نمونهبرداری از پوست است که در هنگام مشکوک بودن پزشک به سایر مشکلات پوستی تجویز میشود.
می توانید چند قطره روغن درخت چای را به بطری آب فشان اضافه کنید و در رختخواب تان اسپری کنید.
البته در صورتی که سایر درمان های دارویی نظیر ایورمکتین، پرمترین و لیندان برای بیمار قابل تحمل نباشد. پماد سولفور را با وازلین ترکیب و بر روی نواحی مورد نظر بمالید.قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
انتظار نداشته باشید که فورا از شر گال خلاص شوید. درمان این مشکل کمی طول خواهد کشید و خارش می تواند بعد از شروع درمان تا تسکین آن باقی بماند. به هر حال اگر بعد از گذشت چند هفته از درمان هنوز با علائمی مواجه هستید باید به پزشک مراجعه کنید.